Welkom op deze internetpagina waarop ik de volledigheid van mijn geschreven materiaal, enigszins in de buurt komend van publicatiewaardigheid, upload. Meer woorden zal ik er niet aan vuil maken: de tekst spreekt voor zich.
mail: mail@eisezimmerman.nl
03-07-2025Het is maandag 30 juni, om en nabij half 5. Ik heb wat tijd te doden. Zoals gewoonlijk staat tussen de 134 gestapelde centimeters boeken niks dat nou echt de moeite waard is, dus ik zoek iets anders om te doen. Ik besluit de gestapelde centimeters naar horizontale centimeters om te zetten: ik ga een boekenplank kopen, twee boekenplanken.
Met mijn doel op de IKEA gesteld, stap ik op halte Waterlooplein de metro in - wonderbaarlijk genoeg kwam de metro precies binnenrijden terwijl ik binnenliep. Na uitgestapt te zijn, besluit ik een rond bordje met een schuine rode streep door de letters GPS - waarvan ik alleen maar kan bedenken dat het zou betekenen dat het daar verboden is de route op je telefoon op te zoeken? - op te volgen en ik loop op intuïtie, geleid door mijn mede IKEA-metro-gangers die de route andersom lopen, richting het blauwe gedrocht.
Onderweg kom ik nog een kale, kleine man tegen, vermoedelijk Chinees, die mede door zijn hoge stem precies, praat zoals een sims poppetje dat doet.
Nadat ik de stinkende snikhete parkeergarage heb doorkruist word ik overvallen door de bijna vrieskoude Zweedse aircolucht en een slap tekstje over hoe ze eerst aan de prijs denken wanneer ze hun producten ontwerpen, omdat ze ‘het beste met de klant voorhebben’, met daarnaast een volledig gestoffeerd bed, prijs: 99 euro, voor als je ze nog niet geloofde.
Ik ben blij verrast door kwaliteit van de voorbeeldkamers, inclusief nep-laptops en boeken. Ik raak zelfs geïnspireerd tot het kopen van een soort beugel waardoor je je boeken onzichtbaar tegen de muur kan laten zweven, ze kosten immers maar 75 centen. Wat is het toch fijn dat ze bij de IKEA zo goed op hun prijzen letten!
Ik besluit dat ik op de meest helse afdeling van de IKEA moet zijn om mijn benodigde planken en muurbeugels te vinden: de vloerkleden… Omdat het zo warm is besluit ik mezelf een gunst te doen door er toch maar 1 te kopen in plaats van 2; 120 bij 30.
Met de plank tussen mijn handen, muurbeugels erop, waggel ik naar de kassa. Vlak voor het afrekenen krijg ik een aantrekkelijk aanbod voorgeschoteld: of meneer nog een hotdog wilde bestellen voor vertrek. De keuze is ruim: een vegetarische hotdog (99 cent), een plantdog (119 cent) - hoe die verschilt van de vegetarische variant is mij onbekend - en een kipdog (149 cent). Ik klik, misschien meer overtuigt door de prijs dan door een ethisch argument, de maatschappelijk verantwoorde, vegetarische hotdog aan.
Nog voordat ik de 15 meter tot een van de vijf afhaalstations heb kunnen waggelen, ligt deze al gereed op de toonbank. Uit ongeloof vraag ik nog even na of deze wel daadwerkelijk voor mij bestemt is. Na deze bevestiging te hebben gekregen is mijn hand gevuld door een klein wit broodje met daarin een zielig worstje van 1 centimeter in doorsnee, bloedrood met zwarte spikkels.
Hij zal niet denderend lekker zijn geweest, want ik kan me de smaak inmiddels al niet meer herinneren.
Na in de lift een passief agressieve interactie mee te hebben gemaakt tussen een stel van begin dertig over wie van hen nou ongeduldig was - nooit een sfeerbevorderend onderwerp, - besluit de GVB mijn eigen geduld op de proef te stellen door mij 15 minuten op de metro te laten wachten, vergezeld door een kwart watermeloen, uitgesmeerd over de grond, en steeds meer binnendruppelende mede IKEA-metro-gangers.
Nadat in de metro een ceberus-achtige bulldog, constant hijgend en snurkend, binnenkomt, waarop een jongen zich uit angst volledig besluit om te draaien op z’n stoel richting het raam zodat hij zijn afstand tot de hond zo groot mogelijk maakt - blijkbaar had bij niet de moed een stukje verderop te gaan zitten -, stap ik weer uit bij het Waterlooplein. Terwel ik de roltrap opga voel ik haar water al binnensijpelen.
Eenmaal thuis besluit ik, bij gebrek aan boormachine, de plank toch nog maar niet op te hangen en ga voor de verandering toch maar eens een verticale centimeter lezen.